deur Germandt Geldenhuys
'n vallei gaap
'n letsel voor my
met 'n stiknag diepte
en net die gedagte van wat was
en ek wou gly,
die wal is glad
en gly is moontlik,
en maklik
om voor my
my moordkuil
te omhels
en salig in sy spyt te slaap
en ek het gegly
en ek val
ek skree na jou aan die ander wal
maar my eggo's kom terug
dan spring ek, gil ek, pleit ek voor
jou oë; 'n nou en skrale brug
en waarom het die lig jou oë beval
as jy sidder oor my middernag
eers later sal ek die lig ook haal
en sal my skadu's ook verval
en dan sal ek opnuut probeer,
na telke paadjie, berg en dal
die waarheid tussen my en jou:
-is dalk nog nie vergruis-
maar dan sal 'n stem uit die diepte skree
die vallei gekerf
word alleen deurkruis.
Het dit nou net weer gelees. Net wat ek nodig het vandag... x
ReplyDelete